Κατηγορία: Δράσεις

Το πρωί της 13ης Μαρτίου, τα σκυλιά του κράτους προχώρησαν στην εκκένωση δύο καταλήψεων στην Αθήνα: του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου της Βίλας Ζωγράφου στου Ζωγράφου και της κατάληψης στέγης προσφύγων/μεταναστών Δρακοπούλειο (Αλκιβιάδου 4) στο κέντρο της Αθήνας. Από τη Βίλα Ζωγράφου συνελήφθησαν επτά σύντροφοι/ισσες που επέλεξαν να παραμείνουν και να υπερασπιστούν την κατάληψη αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη. Έπειτα από αρκετές ώρες στη ΓΑΔΑ και στα Δικαστήρια αφέθηκαν ελεύθεροι. Από το Δρακοπούλειο, προσήχθησαν 127 πρόσφυγες ανάμεσα στους οποίους και 37 παιδιά, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο κέντρο κράτησης της Πέτρου Ράλλη πριν οδηγηθούν οι περισσότεροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι υπόλοιποι αφέθηκαν στο δρόμο σε αναζήτηση νέας στέγης και σωτηρίας για την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους.

Τα παραπάνω γεγονότα αποδεικνύουν το οργανωμένο σχέδιο τους κράτους να χτυπήσει τις καταλήψεις, τα κέντρα αγώνα και όλους τους ανθρώπους που τα στηρίζουν. Στην ίδια κατεύθυνση, αρχίζουν να διαρρέουν πληροφορίες για ενδεχόμενο νέο κύμα εκκενώσεων των καταλήψεων κυρίως στην Αθήνα. Εμείς, όμως, θα υπερασπιστούμε τις καταλήψεις με κάθε κόστος.

«Τέτοιες κοινωνικές δυναμικές -είναι γνωστό και στην εξουσία- εκλύονται από τις δομές αγώνα που στήνονται στις καταλήψεις και στους χώρους του αναρχικού κινήματος. Και για αυτό άλλωστε χτυπιούνται. Η εξουσία όμως ξεχνάει συνεχώς, ότι οι δομές αυτές δεν είναι οι τοίχοι αλλά οι άνθρωποι τους. Εμείς που επιλέγουμε να στεγαζόμαστε πολιτικά, να δραστηριοποιούμαστε κοινωνικά και πολιτισμικά, να ζούμε σε απελευθερωμένους χώρους, κάνοντας «αφαιρετικές ιδέες» όπως η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση τρόπο ζωής. Ειδικά σήμερα, που οι ανάγκες δεν απαντώνται στα πλαίσια κανενός κράτους, καμιάς δημόσιας πρόνοιας, καμιάς ΜΚΟ, ο λόγος υπέρ των κατειλημμένων χώρων είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, είτε πρόκειται για ανάγκες τις λεγόμενες βιοτικές, (π.χ. στέγης), είτε για ανάγκες έκφρασης, δημιουργικότητας, πολυποίκιλων ερεθισμάτων, τις αποκαλούμενες επιθυμίες. Φυσικά, δεν μπορεί, στα δικά μας μυαλά, οι χώροι αυτοί να μην είναι εκτός από κοινωνικοί και πολιτικοί, να αποτελούν σκέπη για ζύμωση, αλληλεπίδραση, ανάπτυξη του συλλογικού στο λόγο και τη δράση.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κι ακόμη για άλλους που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε χαρτί, γιατί γίνονται συλλογικό βίωμα, και αποτύπωμα αντίστασης σε ό,τι μας εξουσιάζει δηλώνουμε συνειδητά συνένοχοι και συνένοχες στο έγκλημα της προσπάθειας για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου, αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.» (απόσπασμα από το κάλεσμα της κατάληψης “Mundo Nuevo” στην πορεία)

Έτσι, το βράδυ της Κυριακής 2/4 επισκεφθήκαμε μεγάλα σχολικά συγκροτήματα της ανατολικής Θεσσαλονίκης και γράψαμε συνθήματα αλληλεγγύης για τις καταλήψεις προπαγανδίζοντας την πορεία της Τρίτης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑ ΑΓΩΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΣΕ ΟΣΟΥΣ & ΟΣΕΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ & ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ | ΤΡΙΤΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

Αντιεξουσιαστικό Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

ΜΑΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Άλλη μια σχολική χρονιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Μαθητές/τριες βρισκόμαστε κλεισμένοι στις  τάξεις μας για να παρακολουθήσουμε την «αναγκαστική τους εκπαίδευση». Οι χρόνιες υλικές ελλείψεις των σχολείων δεν είναι απλά ορατές – και φέτος – αλλά φαίνεται να έχουν ενταθεί. Μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κρίσης, οι ελλιπείς κτηριακές υποδομές, ο υποσιτισμός συμμαθητριών/ων μας, οι ελλείψεις καθηγητών, οι μειώσεις πολλών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, οι ελλείψεις υλικού εξοπλισμού και βιβλίων και σίγουρα όσο μπαίνει ο χειμώνας και πετρελαίου θέρμανσης αποτελούν μερικά από τα βασικά προβλήματα, με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά στους σχολικούς μας χώρους. Ο αγώνας για την διεκδίκηση όλων των παραπάνω είναι πιο επιτακτικός από ποτέ ακριβώς γιατί αποτελεί αγώνα για την ίδια την ζωή μας. Δεν θα ανεχτούμε περεταίρω υποτίμηση των ζωών μας.

Η δική μας εναντίωση στο εκπαιδευτικό σύστημα, όμως, δεν εξαρτάται, ούτε πηγάζει μόνο από τα παραπάνω προβλήματα.  Εμείς, ως μαθητές και μαθήτριες, εναντιωνόμαστε σε κάθε μοντέλο και σε κάθε έκφραση του εκπαιδευτικού συστήματος που θα  αναπτύσσεται μέσα στην κυρίαρχη κοινωνική οργάνωση. Δηλαδή αυτού που θα αναπτύσσεται σύμφωνα με τις επιταγές κράτους και κεφαλαίου. Ιστορικά ακόμη, η εγκαθίδρυση της εκπαίδευσης δεν στηρίζονταν σε κάποια επιθυμία αναμόρφωσης του λαού αλλά στηρίζονταν στην επιθυμία χειραγώγησης της κοινής γνώμης για την κατάπνιξη επαναστατικών τάσεων και στις οικονομικές απαιτήσεις της εποχής. Έτσι , λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρο πως το κυρίαρχο μοντέλο της εκπαίδευσης συνδέεται άμεσα με την εδραίωση και ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος. Συνεπώς, η εναντίωση μας στο αστικό σχολείο είναι και εναντίωση σε κράτος και κεφάλαιο.

Μερικά στοιχεία  αυτού του μοντέλου που είναι ορατά σε κάθε παραλλαγή του είναι η δομή και η λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος. Ο χωρισμός της ώρας σε αυστηρά ωράρια, η σηματοδότηση του διαλείμματος από την εκπαιδευτική διαδικασία με κουδούνια, η υπακοή στους ανώτερους αλλά και η παραδειγματική τιμωρία όποτε αυτό επιλεχθεί με δικά τους κριτήρια περιγράφουν χαρακτηριστικά την σχολική μας πραγματικότητα και θυμίζουν την δομή και την οργάνωση των στρατώνων και των φυλακών. Ο καθηγητής έχει τον ρόλο της αδιαμφησβήτητης αυθεντίας που δεν οδηγεί τους μαθητές στην ανακάλυψη της γνώσης, παρά μόνο τους επιβάλλει την άσκοπη απομνημόνευση τυποποιημένων γνώσεων που είναι κοινές για όλους. Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης καλλιεργείται ο ανταγωνισμός μέσω των συχνών γραπτών δοκιμασιών και τακτικών αξιολογήσεων (τεστ, γραπτή – προφορική εξέταση, 3μηνη – 4μηνη αξιολόγηση) τα οποία ιεραρχούν και περιθωριοποιούν τους μαθητές ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Αποτέλεσμα είναι το χάσμα μεταξύ των μαθητών και η αποξένωσή τους. Έτσι, αντί να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως μια ενιαία ομάδα με κοινούς στόχους και διεκδικήσεις και να αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις αλληλεγγύης καταλήγουν να έχουν μια ατομικιστική συμπεριφορά με στόχο την εισαγωγή στις κοινωνικά προβεβλημένες ως ιδανικές σχολές. Όλα αυτά αποδεικνύουν τον απώτερο στόχο αυτού του τύπου εκπαίδευσης: την ισοπεδωτικά ομοιόμορφη καλλιέργεια και την ομοιογένεια των προσωπικοτήτων των παιδιών με σκοπό την δημιουργία ή την προετοιμασία ,ανάλογα, ενός εργατικού δυναμικού που θα στελεχώσει την καπιταλιστική διαδικασία.

Η ουσιαστική παιδεία από την άλλη μπορεί να ανοίξει τον δρόμο προς την χειραφέτηση των ανθρώπων από ένα καταπιεστικό σύστημα που γεννά και προάγει την κοινωνική αδικία και εκμετάλλευση προσβάλλοντας κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μπορεί να αποδομήσει το υπάρχον κοινωνικό  –  πολιτικό σύστημα, το οποίο για την διατήρηση του έχει ως βασική προυπόθεση την άγνοια και την αμάθεια της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Η στείρα εκπαίδευση είναι αυτή προάγει την αμάθεια. Μέσω του υπάρχον εκπαιδευτικού συστήματος δημιουργούνται ανούσιοι στόχοι, ενώ ο συμμετέχων στην διαδικασία αποκλίνει από την πραγματική ουσία της παιδείας. Και ο πραγματικός της στόχος δεν είναι άλλος από την  γνώση για τη γνώση, η οποία εν τέλει είναι  αυτή μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην ατομική και στη συνέχεια στη συλλογική ανάπτυξη του ανθρώπου και στην απελευθέρωση του.

 

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ – ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Τα αιτήματα της μαθητικής κοινότητας είναι λίγο πολύ γνωστά. Για να τα προβάλλουμε και να κατακτήσουμε, όμως, πρέπει να τα συλλογικοποιήσουμε. Μπορεί ο καθένας μας στο σχολείο του να βιώνει διαφορετικά προβλήματα που τον επηρεάζουν με άλλον τρόπο. Παρολ ‘αυτά, τα προβλήματα σε μεγάλο βαθμό είναι κοινά, καθώς όλα αποτελούν απόρροια της κοινής μας σχολικής πραγματικότητας. Προέρχονται από την διαρκώς εντεινόμενη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου και για αυτό αφορούν το σύνολο της κοινωνίας. Και έτσι πρέπει να αντιταχθούμε σε αυτά: συλλογικά ως κοινωνικό σύνολο που βιώνει και κατανοεί την καταπίεση και την εκμετάλλευσή μας.

Παράλληλα δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει το καπέλωμα όλων αυτών των αγώνων από συγκεκριμένες παρατάξεις και κόμματα. Μπορούμε να πούμε πως αποτελεί έναν εθιμοτυπικό θεσμό των παραπάνω οργανώσεων ο ορισμός μερών για πανελλήνια κατάληψη και πορεία στα μέσα του Νοέμβρη. Αντίστοιχο είναι και το κάλεσμα της 7^ης Νοέμβρη. Πιο συγκεκριμένα, αόρατα και άγνωστα μαθητικά συντονιστικά ξεπροβάλλουν τέτοιες μέρες για να εκτελέσουν τα (μικρο)πολιτικά τους καθήκοντα, προτού και πάλι εξαφανιστούν. Οι πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας και λήψης των αποφάσεων είναι άγνωστες. Άγνωστα επίσης είναι και τα μέλη τους. Εμφανίζονται μόνο αυτές τις μέρες ως «πολιτικοποιημένοι» και «δραστήριοι» μαθητές/τριες που ενδιαφέρονται για τα αιτήματα της μαθητική κοινότητας. Από μόνοι τους θέτουν τους εαυτούς τους σε ρόλο καθοδηγητή και ηγέτη των αγώνων μας. Μια ακόμη παραδοξότητα είναι ότι όλοι τους αρνούνται πεισματικά την συμμετοχή τους σε κομματικές και πολιτικές νεολαίες παρόλο που τα αντίστοιχα κόμματα/νεολαίες είναι αυτά που στην ουσία, κινούν τα νήματα. Καπηλεύονται τους αγώνες και την δύναμη μας αποσκοπώντας στην εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών τους συμφερόντων και την αύξηση της επιρροής τους. Συνήθως κιόλας, μετά το πέρας των κινητοποιήσεων/πορειών καλείται συνέλευση του όγκου που συμμετείχε, ώστε να καταφέρουν ευκολότερα να προσελκύσουν καινούριους μαθητές. Ή καταγράφουν τα στοιχεία μαθητών/μαθητριών, ώστε να τους/ις ενημερώνουν για τις δράσεις του κόμματος, δηλαδή, όπως λένε αυτοί, του συντονιστικού.

Είναι, συνεπώς, αναγκαίο η συλλογικοποίηση που θέτουμε να έχει κάποια επιπλέον χαρακτηριστικά, ώστε να αποκτήσει την δυναμική που της αρμόζει. Πρέπει να είναι αυτοοργανωμένη, αντιιεραρχική και ακηδεμόνευτη, μακριά από κρατικούς θεσμούς, κόμματα και ΜΚΟ, δηλαδή όσα όργανα εξυπηρετούν την κεφαλαιοκρατία και τη σαθρή δομή της. Η από τα κάτω οργάνωση των στοχεύσεών μας από την οποία εκλείπουν οι «αρχηγοί» και οι «καθοδηγητές» αποδεικνύουν ότι εμείς είμαστε η κινητήριος δύναμη της κοινωνικής αλλαγής αφού μόνο εμείς μπορούμε να την καταλάβουμε και στα πλαίσια μιας τέτοιας δράσης να την επιτύχουμε.

Είναι, τέλος, εξίσου σημαντικό οι μαθητικές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν ριζοσπαστικό και μαχητικό χαρακτήρα. Στο μαθητικό κίνημα είναι πλέον ξεκάθαρο και αποδεδειγμένο πως κανενός είδους ανάθεση των αιτημάτων και των προταγμάτων της δεν οδηγεί σε καλό. Να παλέψουμε εμείς σαν μαθήτριες/μαθητές για να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν. Να συντονίσουμε τους αγώνες μας συλλογικά και ισότιμα μέσα από οριζόντιες διαδικασίες και με βάση την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Οι μαθητικοί αγώνες δεν πρέπει να περιορίζονται σε μικρές και συμβολικές ικανοποιήσεις  των αιτημάτων της μαθητικής κοινότητας. Οφείλουν να έχουν δυναμικό χαρακτήρα και να αντιτίθενται σε ολόκληρο τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου.

Καλούμε κάθε μαθήτρια και κάθε μαθητή την Δευτέρα 7/11 να καταλάβει το σχολείο του, να προχωρήσει σε συντονισμένη αποχή και να συμμετέχει στις μαθητικές κινητοποιήσεις της πόλης. Καλούμε όλες και όλους να πλαισιώσουν το ανεξάρτητο μαθητικό μπλοκ στην πορεία της 7^ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Να στείλουμε σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

Ανεξάρτητο μαθητικό μπλοκ στην πορεία της 7^ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 7/11 ΣΤΙΣ 12:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΔΙΑΡΚΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ – ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ανοιχτές συνελεύσεις κάθε Σάββατο στις 19:00 στην κατάληψη «Mundo Nuevo» ( γωνία Φιλίππου και Σιατίστης)

Facebook: Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

Blog: asmataxia.espivblogs.net

Mail: mathitikiataksia@espiv.net

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 19/5, 17:00 ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΠΑΖΩΛΗ
Τα μιάσματα της πόλης επιχειρούν να προτάξουν για άλλη μια φορά δημοσίως τα φασιστικά, ρατσιστικά και ξενοφοβικά τους «ιδεώδη» – παραληρήματα καλώντας σε μία «αγωνιστική πορεία». Κάθε φορά με μια όλο και πιο παράλογη αφορμή που υποβαθμίζει τη νοημοσύνη (έχουμε ακούσει για την ισλαμοποίηση της χώρας, και τώρα κατά του σφαγέα Κεμάλ) βρίσκουν την ευκαιρία να βγουν από τις τρύπες τους. Δε θα επιτρέψουμε  στα ανθρωπόμορφα αυτά να μολύνουν την πόλη, τη σκέψη και τη ζωή μας.
ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΘΑΡΕΣ
ΟΧΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

Εκδήλωση – συζήτηση την Παρασκευή 6 Μάη στις 19:00 στη Σχολή Θετικών Επιστημών με θέμα τις μαθητικές ομάδες:
– Παρουσίαση μαθητικών ομάδων
– Σημασία ύπαρξης
– Στόχοι
* Παρέμβαση από “Ανυπάκουους Μαθητές” (Πάτρα)
* Τηλεφωνική παρέμβαση από “Συνέλευση Μαθητών/Μαθητριών από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο” (Αθήνα)

Είμαστε μαθητές – μαθήτριες διαφόρων σχολείων της Θεσσαλονίκης και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε εκτενέστερα με το θέμα των παρελάσεων. Με αφορμή αυτό και την επετειακή παρέλαση της 25^ης Μαρτίου γράψαμε το παρακάτω κειμενάκι:

Οι παρελάσεις θεσπίστηκαν από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά το 1936, ο οποίος είχε επηρεαστεί – εντυπωσιαστεί από τις ανάλογες «επιδείξεις» της ναζιστικής Γερμανίας. Απώτερος σκοπός, για τις μαθητικές παρελάσεις, ήταν η ανάπτυξη στρατιωτικής συνείδησης στους νέους και η εξοικείωσή τους με την στρατιωτική  πειθαρχία. Έτσι, λοιπόν οι παρελάσεις λειτουργούν ως όχημα για την εξάπλωση του εθνικισμού και του μιλιταρισμού στην κοινωνία.

Οι παρελάσεις κινούνται πάντα στη λογική της συµπαγούς και οµοιόµορφης εµφάνισης (στολή, βηµατισµός,ευθυγράµµιση) και επιδιώκουν την κάμψη – συγχώνευση της διαφορετικότητάς μας. Πιο συγκεκριμένα, αναγκάζεσαι να αγοράσεις ή να νοικιάσεις ρούχα ίδια με τους συμμαθητές σου, ώστε η εμφάνισή σου να είναι επίσημη. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτά τα ρούχα δεν πρόκειται  να τα ξαναφορέσεις γιατί σου φαίνονται γελοία και δεν σ’ αρέσουν, αλλά για την παρέλαση είναι απαραίτητα. Όλοι θα προχωράνε – ή όπως μας λένε θα βηματίζουνε – με τον ίδιο ρυθμό και η παραμικρή παρέκκλιση είναι λανθασμένη και τιμωρείται. Θα υπάρχει σε διακριτό σημείο, κάποιος υπεύθυνος, ο οποίος θα υπαγορεύει τον ρυθμό και θα δίνει την όποια εντολή, εμπνέοντας ανωτερότητα.

Παράλληλα, καλλιεργούν πληθώρα διακρίσεων και αναπαράγουν τα στερεότυπα της εποχής μας. Τα αγόρια, φυσικά διαχωρίζονται από τα κορίτσια.Οι «όμορφοι», οι «ψηλοί» και όλοι οι άλλοι που τηρούν ανάλογους χαρακτηρισμούς της κανονικότητας της εποχή μας, τοποθετούνται μπροστά, ώστε να φαίνοται. Οι άλλοι, οι «όχι τόσο όμορφοι», οι «κοντοί» κτλ, κρύβονται κάπου προς τα πίσω. Οι «καλύτεροι όλων», αυτοί που είναι και εξωτερικά και γνωστικά «άριστοι» ξεχωρίζουν από την υπόλοιπη μάζα και είναι μόνοι τους μπροστά μπροστά.

Επίσης, παρόλο που δε γίνεται συχνά, όταν  «ξένοι» συμμαθητές μας συμμετέχουν στις παρελάσεις και ιδιαίτερα σε διακριτές θέσεις, γίνονται αντικείμενο σχολιασμού, άμα βέβαια δεν αποκλειστούν εξ’αρχής από την παρέλαση. Για μέρες μετά τα Μ.Μ.Ε. κάνουν εκτενείς ρεπορτάζ για το θέμα και εκκλησιαστικοί – πατριωτικοί κύκλοι μιλάνε για «αμαύρωση» του έθνους τους.

Οι παρελάσεις, δήθεν, αποτελούν μέσο για να τιμηθούν «εθνικές εορτές», οι οποίες έχουν να κάνουν με την απελευθέρωση ενός λαού. Είναι όμως αρκετά οξύμωρο να υπερασπίζεσαι την αξία της ελευθερίας με τελετές ναζιστικής και απολυταρχικής προέλευσης. Στην ουσία, οι παρελάσεις είναι η απροκάλυπτη βία μιας ιεραρχημένης κοινωνίας. Εξοικειώνουν το παιδί με τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος: την ιεράρχηση, και την υπακοή στους ανώτερους (καθηγητές, διευθυντές, προϊστάμενοι, αφεντικά). Μέσα από τις παρελάσεις, οι νέοι μετατρέπονται σε πιστά στρατιωτάκια των πολιτικών τους. Οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να κατηγοροποιούνται, για όλη τους την ζωή, σε κατηγορίες και σε τάξεις.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η συμμετοχή σου σε αυτές δεν είναι υποχρεωτική αλλά προαιρετική. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε εξαναγκάσει να συμμετέχεις.

Εμείς, στεκόμαστε ενάντιοι σε αυτές τις εθνικιστικές τελετουργίες που προάγουν τον μιλιταρισμό και τον φασισμό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΧΟΥΝ

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

Μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων συμμαθητές μας από το 1^ο Γυμνάσιο Μαλακοπής καλούνται για ανάκριση έπειτα από καταγγελία της διευθύντριας του σχολείου. Ο λόγος ήταν η συμμετοχή τους σε κατάληψη που είχε προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα στο σχολείο τους. Αξίζει να σημειωθεί πως οι μαθητές, καθώς το σχολείο ήταν γυμνάσιο, ήταν  13 χρονών.

Το γεγονός αυτό δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Έχουμε συνηθίσει από τα δικά μας σχολεία, τις απειλές καθηγητών – διευθυντών και τις κλήσεις σε μπάτσους ως βασικότερο κομμάτι της καταστολής των μαθητικών αγώνων. Η ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων δεν θα σταματήσει ποτέ με νομοσχέδια, αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού τους συστήματος. Το «σχολείο» επιδιώκει την τρομοκράτηση και τον φόβο των μαθητών ώστε να συντρίψει την προσωπικότητά μας, τον χαρακτήρα μας, και να καταστείλει κάθε μας αγώνα.

Ως άμεση απάντηση την Κυριακή 30/1, επισκεφτήκαμε το συγκεκριμένο σχολείο. Κατά την επίσκεψη μας στολίσαμε τους εξωτερικούς τοίχους και πετάξαμε τρικάκια στο προαύλιο του σχολείου στέλνοντας σαφές μήνυμα σε διευθυντές – καθηγητές.

Κανένας μαθητής μόνος του

Συλλογικοί – ακηδεμόνευτοι μαθητικοί αγώνες

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

 

[Best_Wordpress_Gallery id=”4″ gal_title=”Πορεία 6/12/15″]

Μαθητικό μπλοκ στην πορεία για την μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Θεσσαλονίκη 12:00 Καμάρα.
Ενάντια στην κρατική καταστολή, στις άμεσες και έμμεσες δολοφονίες του κράτους, δείχνουμε τον δρόμο των ακηδεμόνευτων αγώνων, της αντίστασης και της Ελευθερίας.
ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ
Ο ΑΝΘΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΓΚΑΘΙ ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΦΥΤΡΩΝΕΙ
Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών “Αταξία”

 

 

 

 

 

[Best_Wordpress_Gallery id=”1″ gal_title=”Παρέμβαση 28/10″]

Παρέμβαση στην μαθητική παρέλαση της Θεσσαλονίκης την Τρίτη 27/10 στις 11:00 Αριστοτέλους με Τσιμισκή