Ανοιχτή μαθητική συνέλευση για την διοργάνωση της πορείας της 6ης Δεκέμβρη

Καλούμε τις/τους μαθήτριες/ες της Θεσσαλονίκη σε ανοιχτή μαθητική συνέλευση με θέμα την διοργάνωση της φετινής πορείας της 6ης Δεκέμβρη στη μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσο Αλέξη Γρηγορόπουλου, την Παρασκευή 25/11 στο Πολυτεχνείο και ώρα 18:00.

Δεν ξεχνάμε,  δεν συγχωρούμε

15085709_646226435547312_1388861780718561844_n

Κατηγορίες
Διάφορα

Πορεία 17 Νοέμβρη Θεσσαλονίκη, Πολυτεχνείο στις 17:00

Να παλέψουμε συλλογικά σε σχολεία και γειτονιές για την μόρφωση και την ελευθερία
Να συντρίψουμε τις σύγχρονες όψεις του φασισμού σε κάθε τους έκφραση
Πορεία 17 Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη, Πολυτεχνείο 17/11 στις 17:00
15034159_219335701828259_1641811261_o
Κατηγορίες
Δράσεις

Ανεξάρτητο μαθητικό μπλοκ στην μαθητική πορεία της 7ης Νοέμβρη

ΜΑΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Άλλη μια σχολική χρονιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Μαθητές/τριες βρισκόμαστε κλεισμένοι στις  τάξεις μας για να παρακολουθήσουμε την «αναγκαστική τους εκπαίδευση». Οι χρόνιες υλικές ελλείψεις των σχολείων δεν είναι απλά ορατές – και φέτος – αλλά φαίνεται να έχουν ενταθεί. Μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κρίσης, οι ελλιπείς κτηριακές υποδομές, ο υποσιτισμός συμμαθητριών/ων μας, οι ελλείψεις καθηγητών, οι μειώσεις πολλών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, οι ελλείψεις υλικού εξοπλισμού και βιβλίων και σίγουρα όσο μπαίνει ο χειμώνας και πετρελαίου θέρμανσης αποτελούν μερικά από τα βασικά προβλήματα, με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά στους σχολικούς μας χώρους. Ο αγώνας για την διεκδίκηση όλων των παραπάνω είναι πιο επιτακτικός από ποτέ ακριβώς γιατί αποτελεί αγώνα για την ίδια την ζωή μας. Δεν θα ανεχτούμε περεταίρω υποτίμηση των ζωών μας.

Η δική μας εναντίωση στο εκπαιδευτικό σύστημα, όμως, δεν εξαρτάται, ούτε πηγάζει μόνο από τα παραπάνω προβλήματα.  Εμείς, ως μαθητές και μαθήτριες, εναντιωνόμαστε σε κάθε μοντέλο και σε κάθε έκφραση του εκπαιδευτικού συστήματος που θα  αναπτύσσεται μέσα στην κυρίαρχη κοινωνική οργάνωση. Δηλαδή αυτού που θα αναπτύσσεται σύμφωνα με τις επιταγές κράτους και κεφαλαίου. Ιστορικά ακόμη, η εγκαθίδρυση της εκπαίδευσης δεν στηρίζονταν σε κάποια επιθυμία αναμόρφωσης του λαού αλλά στηρίζονταν στην επιθυμία χειραγώγησης της κοινής γνώμης για την κατάπνιξη επαναστατικών τάσεων και στις οικονομικές απαιτήσεις της εποχής. Έτσι , λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρο πως το κυρίαρχο μοντέλο της εκπαίδευσης συνδέεται άμεσα με την εδραίωση και ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος. Συνεπώς, η εναντίωση μας στο αστικό σχολείο είναι και εναντίωση σε κράτος και κεφάλαιο.

Μερικά στοιχεία  αυτού του μοντέλου που είναι ορατά σε κάθε παραλλαγή του είναι η δομή και η λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος. Ο χωρισμός της ώρας σε αυστηρά ωράρια, η σηματοδότηση του διαλείμματος από την εκπαιδευτική διαδικασία με κουδούνια, η υπακοή στους ανώτερους αλλά και η παραδειγματική τιμωρία όποτε αυτό επιλεχθεί με δικά τους κριτήρια περιγράφουν χαρακτηριστικά την σχολική μας πραγματικότητα και θυμίζουν την δομή και την οργάνωση των στρατώνων και των φυλακών. Ο καθηγητής έχει τον ρόλο της αδιαμφησβήτητης αυθεντίας που δεν οδηγεί τους μαθητές στην ανακάλυψη της γνώσης, παρά μόνο τους επιβάλλει την άσκοπη απομνημόνευση τυποποιημένων γνώσεων που είναι κοινές για όλους. Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης καλλιεργείται ο ανταγωνισμός μέσω των συχνών γραπτών δοκιμασιών και τακτικών αξιολογήσεων (τεστ, γραπτή – προφορική εξέταση, 3μηνη – 4μηνη αξιολόγηση) τα οποία ιεραρχούν και περιθωριοποιούν τους μαθητές ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Αποτέλεσμα είναι το χάσμα μεταξύ των μαθητών και η αποξένωσή τους. Έτσι, αντί να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως μια ενιαία ομάδα με κοινούς στόχους και διεκδικήσεις και να αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις αλληλεγγύης καταλήγουν να έχουν μια ατομικιστική συμπεριφορά με στόχο την εισαγωγή στις κοινωνικά προβεβλημένες ως ιδανικές σχολές. Όλα αυτά αποδεικνύουν τον απώτερο στόχο αυτού του τύπου εκπαίδευσης: την ισοπεδωτικά ομοιόμορφη καλλιέργεια και την ομοιογένεια των προσωπικοτήτων των παιδιών με σκοπό την δημιουργία ή την προετοιμασία ,ανάλογα, ενός εργατικού δυναμικού που θα στελεχώσει την καπιταλιστική διαδικασία.

Η ουσιαστική παιδεία από την άλλη μπορεί να ανοίξει τον δρόμο προς την χειραφέτηση των ανθρώπων από ένα καταπιεστικό σύστημα που γεννά και προάγει την κοινωνική αδικία και εκμετάλλευση προσβάλλοντας κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μπορεί να αποδομήσει το υπάρχον κοινωνικό  –  πολιτικό σύστημα, το οποίο για την διατήρηση του έχει ως βασική προυπόθεση την άγνοια και την αμάθεια της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Η στείρα εκπαίδευση είναι αυτή προάγει την αμάθεια. Μέσω του υπάρχον εκπαιδευτικού συστήματος δημιουργούνται ανούσιοι στόχοι, ενώ ο συμμετέχων στην διαδικασία αποκλίνει από την πραγματική ουσία της παιδείας. Και ο πραγματικός της στόχος δεν είναι άλλος από την  γνώση για τη γνώση, η οποία εν τέλει είναι  αυτή μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην ατομική και στη συνέχεια στη συλλογική ανάπτυξη του ανθρώπου και στην απελευθέρωση του.

 

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ – ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Τα αιτήματα της μαθητικής κοινότητας είναι λίγο πολύ γνωστά. Για να τα προβάλλουμε και να κατακτήσουμε, όμως, πρέπει να τα συλλογικοποιήσουμε. Μπορεί ο καθένας μας στο σχολείο του να βιώνει διαφορετικά προβλήματα που τον επηρεάζουν με άλλον τρόπο. Παρολ ‘αυτά, τα προβλήματα σε μεγάλο βαθμό είναι κοινά, καθώς όλα αποτελούν απόρροια της κοινής μας σχολικής πραγματικότητας. Προέρχονται από την διαρκώς εντεινόμενη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου και για αυτό αφορούν το σύνολο της κοινωνίας. Και έτσι πρέπει να αντιταχθούμε σε αυτά: συλλογικά ως κοινωνικό σύνολο που βιώνει και κατανοεί την καταπίεση και την εκμετάλλευσή μας.

Παράλληλα δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει το καπέλωμα όλων αυτών των αγώνων από συγκεκριμένες παρατάξεις και κόμματα. Μπορούμε να πούμε πως αποτελεί έναν εθιμοτυπικό θεσμό των παραπάνω οργανώσεων ο ορισμός μερών για πανελλήνια κατάληψη και πορεία στα μέσα του Νοέμβρη. Αντίστοιχο είναι και το κάλεσμα της 7ης Νοέμβρη. Πιο συγκεκριμένα, αόρατα και άγνωστα μαθητικά συντονιστικά ξεπροβάλλουν τέτοιες μέρες για να εκτελέσουν τα (μικρο)πολιτικά τους καθήκοντα, προτού και πάλι εξαφανιστούν. Οι πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας και λήψης των αποφάσεων είναι άγνωστες. Άγνωστα επίσης είναι και τα μέλη τους. Εμφανίζονται μόνο αυτές τις μέρες ως «πολιτικοποιημένοι» και «δραστήριοι» μαθητές/τριες που ενδιαφέρονται για τα αιτήματα της μαθητική κοινότητας. Από μόνοι τους θέτουν τους εαυτούς τους σε ρόλο καθοδηγητή και ηγέτη των αγώνων μας. Μια ακόμη παραδοξότητα είναι ότι όλοι τους αρνούνται πεισματικά την συμμετοχή τους σε κομματικές και πολιτικές νεολαίες παρόλο που τα αντίστοιχα κόμματα/νεολαίες είναι αυτά που στην ουσία, κινούν τα νήματα. Καπηλεύονται τους αγώνες και την δύναμη μας αποσκοπώντας στην εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών τους συμφερόντων και την αύξηση της επιρροής τους. Συνήθως κιόλας, μετά το πέρας των κινητοποιήσεων/πορειών καλείται συνέλευση του όγκου που συμμετείχε, ώστε να καταφέρουν ευκολότερα να προσελκύσουν καινούριους μαθητές. Ή καταγράφουν τα στοιχεία μαθητών/μαθητριών, ώστε να τους/ις ενημερώνουν για τις δράσεις του κόμματος, δηλαδή, όπως λένε αυτοί, του συντονιστικού.

Είναι, συνεπώς, αναγκαίο η συλλογικοποίηση που θέτουμε να έχει κάποια επιπλέον χαρακτηριστικά, ώστε να αποκτήσει την δυναμική που της αρμόζει. Πρέπει να είναι αυτοοργανωμένη, αντιιεραρχική και ακηδεμόνευτη, μακριά από κρατικούς θεσμούς, κόμματα και ΜΚΟ, δηλαδή όσα όργανα εξυπηρετούν την κεφαλαιοκρατία και τη σαθρή δομή της. Η από τα κάτω οργάνωση των στοχεύσεών μας από την οποία εκλείπουν οι «αρχηγοί» και οι «καθοδηγητές» αποδεικνύουν ότι εμείς είμαστε η κινητήριος δύναμη της κοινωνικής αλλαγής αφού μόνο εμείς μπορούμε να την καταλάβουμε και στα πλαίσια μιας τέτοιας δράσης να την επιτύχουμε.

Είναι, τέλος, εξίσου σημαντικό οι μαθητικές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν ριζοσπαστικό και μαχητικό χαρακτήρα. Στο μαθητικό κίνημα είναι πλέον ξεκάθαρο και αποδεδειγμένο πως κανενός είδους ανάθεση των αιτημάτων και των προταγμάτων της δεν οδηγεί σε καλό. Να παλέψουμε εμείς σαν μαθήτριες/μαθητές για να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν. Να συντονίσουμε τους αγώνες μας συλλογικά και ισότιμα μέσα από οριζόντιες διαδικασίες και με βάση την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Οι μαθητικοί αγώνες δεν πρέπει να περιορίζονται σε μικρές και συμβολικές ικανοποιήσεις  των αιτημάτων της μαθητικής κοινότητας. Οφείλουν να έχουν δυναμικό χαρακτήρα και να αντιτίθενται σε ολόκληρο τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου.

Καλούμε κάθε μαθήτρια και κάθε μαθητή την Δευτέρα 7/11 να καταλάβει το σχολείο του, να προχωρήσει σε συντονισμένη αποχή και να συμμετέχει στις μαθητικές κινητοποιήσεις της πόλης. Καλούμε όλες και όλους να πλαισιώσουν το ανεξάρτητο μαθητικό μπλοκ στην πορεία της 7ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Να στείλουμε σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

Ανεξάρτητο μαθητικό μπλοκ στην πορεία της 7ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 7/11 ΣΤΙΣ 12:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΔΙΑΡΚΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ – ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ανοιχτές συνελεύσεις κάθε Σάββατο στις 19:00 στην κατάληψη «Mundo Nuevo» ( γωνία Φιλίππου και Σιατίστης)

Facebook: Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

Blog: asmataxia.espivblogs.net

Mail: mathitikiataksia@espiv.net

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»

10401653_394531957383429_6383821702401980154_n