Αφίσα για την πορεία ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

11896185_463094753860482_5916333422781089856_n

Όσο σπέρνουν φόβο, θερίζουν οργή (Αλληλεγγύη στις καταλήψεις)

Οι αστικές δημοκρατίες ανέκαθεν είχαν προβλήματα με εγχειρήματα αυτοοργάνωσης και αναδημιουργίας δημοσίων χώρων· ιδιαίτερα με τις καταλήψεις και τις δομές τους για αυτό και τις πολεμούσαν με κάθε μέσο. Οι οργανωμένες κατασταλτικές ενέργειες εναντίων αυτών των χώρων είναι αμέτρητες και όπως αποδεικνύεται δεν εξαρτώνται από το χρώμα των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας. Το τελευταίο διάστημα γίναμε μάρτυρες αναίτιων και προκλητικών ενεργειών της αστυνομίας με μοναδικό στόχο την αποδυνάμωση σε πρώτο στάδιο των καταλήψεων αλλά και γενικότερα του κόσμου που τις στηρίζει και αγωνίζεται για αυτές.

Πιο συγκεκριμένα, τον Απρίλη πραγματοποιήθηκε εκκένωση της κατάληψης «Αcta et Verba» στα Γιάννενα. Οι μπάτσοι προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο χώρο, επιτέθηκαν στους αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί, προσήγαγαν τον σύντροφο που ήταν εκείνη την ώρα μέσα στο χώρο ενώ έκλεψαν και τα λεφτά από το ταμείο οικονομικής ενίσχυσης της εφημερίδας «Άπατρις». Για κακή τους τύχη όμως, η απάντηση ήρθε σύντομα μιας και οι σύντροφοι ανακατέλαβαν τον χώρο.

Στην Αθήνα, στον χώρο ενός εγκαταλελειμμένο αναψυκτήριου στον Κένταυρο στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας που απειλούνταν με τσιμεντοποίηση και ιδιωτικοποίηση για να ικανοποιήσει τα οικονομικά συμφέροντα του δήμου και των βιομήχανων καταλήφθηκε ώστε να αναδημιουργηθεί προς όφελος της κοινωνίας. Τα σχέδια του δήμου, ήταν η κατεδάφισή του και το κτήσιμο γηπέδου στη θέση του συμφερόντων Μελισσανίδη. Το απόγευμα της ίδιας κιόλας μέρας μπάτσοι περικυκλώνουν το χώρο έπειτα από μήνυση του «αριστερού» δημάρχου της περιοχής για παράνομη κατάληψη δημοσίου χώρου. Οι περίπου 100 αλληλέγγυοι που έσπευσαν άμεσα κατάφεραν να αποτρέψουν την προσπάθεια εκκένωσης του κατειλλημένου κοινωνικού κέντρου Κένταυρος.

Ανάλογο το σκηνικό και στην Λάρισα, όπου σύντροφοι κατέλαβαν ένα παλιό και ερειπωμένο σπίτι και δημιούργησαν την κατάληψη στέγης «Ντουγρού». Την ακριβώς επόμενη μέρα σύσσωμες οι αστυνομικές δυνάμεις της Λάρισας και όλη η ηγεσία των μπάτσων της Λάρισας υπό τις διαταγές του διευθυντή της αστυνομίας της περιοχής, εμφανίστηκαν έξω από την κατάληψη ζητώντας την εκκένωση της. Μαζί τους ήταν και ο μηνυτής, φερόμενος ως ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, ο οποίος για κάποιον περίεργο λόγο δεν είχε κανένα από τα αποδεικτικά έγγραφα ιδιοκτησίας. Παρολ’ αυτά πραγματοποιήθηκε η βίαια εκκένωση της κατάληψης και η προσαγωγή 26 ατόμων.
Αναπόσπαστο κομμάτι των γεγονότων δεν θα μπορούσε να μην ήταν και η επίθεση στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα Πρόσω» στην Πάτρα στις 26/4 από ομάδα τραμπούκων, οι οποίοι απωθήθηκαν επιτυχώς από τους συντρόφους που παρεβρίσκονταν εκείνη την ώρα στον χώρο.

Μια ακόμα πιο πρόσφατη κατασταλτική ενέργεια υπήρξε στη Θεσσαλονίκη, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Σχολείο», όπου έγινε διακοπή της ηλεκτροδότησής του από την ΔΕΗ έπειτα από εντολή του αντιδημάρχου και παρά τις προσχηματικές υποσχέσεις του δήμου για διαφύλαξη ή τις δεσμεύσεις για συμφωνία με την εκκλησία, στην οποία ανήκει ο χώρος. Πραγματοποιήθηκε μια σειρά ποικίλων δράσεων αλλά και η αυτοοργανωμένη επανασύνδεση του ρεύματος από συντρόφους παρά τους υψηλούς κινδύνους που αυτή η ενέργεια εμπεριείχε. Την επόμενη κιόλας μέρα η ΔΕΗ ξαναέκοψε το ρεύμα. Ακολούθησαν συμβολικές καταλήψεις στο ΕΚΥΟ και στο γραφείου του αντιδημάρχου αλλά και πορεία γειτονιάς από συντρόφους και αλληλέγγυους. Παρ’όλο που το «Σχολείο» δεν έχει ρεύμα συνεχίζει τις δράσεις του κανονικά με νέο πρόγραμμα .

Τέλος, μαζική επέμβαση της αστυνομίας υπήρξε πριν λίγες ημέρες στον πεζόδρομο της Ικτίνου, στην Θεσσαλονίκη. Ομάδες των ΜΑΤ και ΔΙΑΣ περικύκλωσαν τα άτομα που κάθονταν επί του πεζόδρομου, έκαναν εξακριβώσεις στοιχείων σε όλους ανεξαιρέτως προσαγάγωντας στην τελική περίπου 60 άτομα, τα οποία δεν είχαν μαζί τους ταυτότητα. Αιτία ήταν τα παράπονα των μαγαζάτορων και των κατοίκων της περιοχής περί «εστία ανομίας». Στην ουσία όμως το πρόβλημα ήταν ότι οι μαγαζάτορες της περιοχής είχαν διαφυγόντα κέρδη, καθώς οι νέοι βολεύονταν με φθηνές μπύρες από ψιλικατζίδικα αλλά και το ότι κάποιοι νέοι αποφάσισαν να επαναοικειοποιήσουν το δημόσιο χώρο κόντρα στα σχέδια του δήμου για επέκταση της ιδιωτικοποίησης και περίφραξής του. Μιλάμε για τους ίδιους μαγαζάτορες που εξαιτίας των “κονέ” που είχαν στις δημοτικές αρχές μπορούσαν να τοποθετούν τα τραπεζοκαθίσματά τους όπου ήθελαν κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση στον πεζόδρομο. Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που ελέγχθηκαν αυτές οι άδειες; Η επέμβαση είχε ως μοναδικό στόχο των εκφοβισμό των ανθρώπων που σύχναζαν εκεί και αυτό αποδεικνύεται από την μόνιμη παρουσία των ΜΑΤ μέχρι σήμερα κάθε βράδυ στις τριγύρω γειτονιές αλλά και στον πεζόδρομο. (Παρολ’αυτά στέλνουμε σαφές μήνυμα προς την εξουσία και τα σκυλιά της ότι δεν πτοούμαστε και δεν φοβόμαστε).

Ως Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία» στηρίζουμε κάθε αγώνα που γίνεται “από τα κάτω” και αντιστέκεται στην εξαθλίωση και στην εκμετάλλευση των ζωών μας. Είμαστε αλληλέγγυοι στις καταλήψεις και στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που μέσω αντιεραρχικών και ισόνομων διαδικασιών, μακριά από εξουσιαστικές – ρατσιστικές αντιλήψεις, προάγουν την ελεύθερη και ισότιμη έκφραση ιδεών, την αλληλεγγύη, την ισότητα. Χώρους που πολεμάνε κάθε είδους διάκριση μέσα στη κοινωνία και προσφέρουν ολοένα και μεγαλύτερο έργο στην κοινωνία.

Εναντιωνόμαστε στις κατασταλτικές ενέργειες του κράτους που λειτουργούν ως εμπόδιο στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Παλεύουμε για την επανοικειοποίηση του δημοσίου χώρου και την αναδημιουργία του προς όφελος της κοινωνίας.


10 – 100 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ.

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών “ΑΤΑΞΙΑ”

Σχετικά με την EL DORADO

‘Όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις του ελληνικού κράτους παραχώρησαν 317.000 στρέμματα της Β.Α Χαλκιδικής σε μεταλλευτικές εταιρείες που επιδιώκουν να μετατρέψουν μια περιοχή με εξαιρετική οικολογική και πολιτιστική αξία, σ’ ένα απέραντο μεταλλευτικό κέντρο. Στην περίπτωση της Ελλάδας η παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στα «αφεντικά, τις μεγάλες εταιρείες και τους επενδυτές» είχε ήδη αρχίσει αρκετά πριν την έναρξη της κρίσης. Μια τέτοια ιστορία είναι και αυτή της καναδικής Eldorado Gold στη Χαλκιδική η οποία μέσω της “Ελληνικός Χρυσός” δραστηριοποιείται στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, το Στρατώνι και την Ολυμπιάδα.Πρόθεσή τους είναι να δημιουργήσουν αλλεπάλληλες επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις,να εγκαταστήσουν χημικές βιομηχανίες θειικού οξέος, μεταλλουργίες παραγωγής χρυσού, χαλκού, αργύρου και άλλων μετάλλων και να χωροθετήσουν στο αρχέγονο δάσος τεράστιες λίμνες τοξικών αποβλήτων με αποτέλεσμα όλα αυτά να μετατρέψουν το μέρος σε “κρανίου τόπο”.Οι δυναμίτες που θα τοποθετηθούν για την επιφανειακή εξόρυξη χρυσού ( όπως στις  Σκουριές) εκτός του ότι θα δημιουργήσουν υπερογκώδη νέφη σκόνης,επρόκειτο να βρίσκονται κοντά σε τρια σεισμικά ρήγματα όπου έχουν δημιουργήσει σεισμούς στο παρελθόν.

 

Εάν αυτό επιτραπεί, το αποτέλεσμα θα είναι μια μη αναστρέψιμη οικονομική, οικολογική και πολιτιστική καταστροφή του τόπου, με δάση και νερά γεμάτα από τοξικά απόβλητα, μια θάλασσα μολυσμένη από βαρέα μέταλλα, τον αέρα με σκόνη επικίνδυνων αιωρούμενων σωματιδίων και όξινη βροχή, ενώ θα αποστραγγιστούν τα τεράστια αποθέματα νερού.Το συμπέρασμα δικό σας.
Φτάνοντας μετά από χρόνια αγώνα,στον Γενάρη του 2015 βλέπουμε ένα νέο κόμμα να κερδίζει τις εκλογές.Ένα ακόμα κόμμα που κέρδισε τις εκλογές χρησιμοποιώντας δημαγωγικά στοιχεία αφού υποσχέθηκε εκτός από την απαλλαγή του κράτους από τα μνημόνια,την απαλλαγή της Χαλκιδικής από την Εl Dorado. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είχε γεννήσει εντυπώσεις στο κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού ότι η El Dorado θα εκδιωχθεί.
Παρ’όλα αυτά οι εντυπώσεις αυτές αποδείχθηκαν φαύλες και απατηλές.Η κυβέρνηση φάνηκε να υιοθετεί την ίδια αντιλαϊκή και ετερόνομη πολιτική όπως οι προηγούμενες αλλάζοντας μόνο πρόσωπα και επικοινωνιακές τακτικές.Δείχνει ιδιαίτερα μουδιασμένη και εγκλωβισμένη απέναντι στους κεφαλαιούχους της El Dorado μιάς και οι μόνες προταιρεότητες της σήμερα είναι η εικόνα της Ελλάδας στα Eurogroups και οι οικονομικές διαπραγματεύσεις με τα αφεντικά.Η στάση αδιαφορίας που έχει απέναντι στη καταστροφή της Χαλκιδικής,η αμετάκλητη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και η συνέχιση κατασταλτικών μεθόδων σε (αντικρουόμενες με την κυβέρνηση) διαδηλώσεις σημαίνει ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στην αναπαραγωγή και διαιώνιση του καπιταλισμού.
Ωστόσο,η εκλογή της “αριστεράς” έκανε πολλούς αγωνιστές να παραδίδουν τα ηνία στην κυβέρνηση και να εναποθέτουν τους αγώνες τους σ’αυτή.Μ’αυτό το τρόπο επέρχονται εσωτερικοί διχασμοί μεταξύ των επιτροπών που τόσο καιρό πολεμούσαν μαζί τον κοινό εχθρό.Το κίνημα αποδυναμώνεται.Ποικίλες ρίξεις δημιουργούνται με αποτέλεσμα η διαδικασία της συνδιαμόρφωσης να καταλήγει σε διασπάσεις.Στόχος μας είναι το κίνημα (ενάντια στα Μεταλλεία)να αναζωπυρωθεί και να μάχεται ολότελα ενάντια σε κάθε τι στερεί την ζωή και την ελευθερία του ανθρώπου.

ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.

 

Στις τελευταίες πορείες από τον Φεβρουάριο μέχρι τις 5 Απριλίου η εταιρεία καλεί σε απεργία-πορεία απέναντι στους αγωνιστές κατά της εξόρυξης.Αυτό είναι αρχικά το έναυσμα του διχασμού των τοπικών κοινωνιών και η δημιουργία έχθρας μεταξύ των ανθρώπων της Χαλκιδικής.Μεταλλωρύχοι-Μπράβοι έρχονται να διαδηλώσουν διεκδικόντας την παραμονή του μεταλλείου.Στις 5 Απριλίου η ατμόσφαιρα δεν άργησε να οξυνθεί.Ο υπουργός δημόσιας τάξης Γ.Πανούσης αναφέρει πως η ΕΛ.ΑΣ κράτησε ουδέτερη στάση απέναντι και στις δύο πλευρές.Αντιθέτως,έχοντας την αστυνομία αρχικά να… δίνει το “πράσινο φως” στην πρόκληση επεισοδίων και να δείχνει και πάλι την κατασταλτική δράση υπέρ των συμφερόντων της εταιρείας με αλόγιστη χρήση βιας και χημικών ,δεν μπορούμε να μιλάμε για ουδετερότητα.Οι νέες γενιές χτυπούμαστε άμεσα από την διαιώνιση του υπάρχοντως συστήματος.Ότι χρειάζεται ένας μαθητής σ’αυτήν την ηλικία,τα κράτη και οι εταιρίες του το στερούν με ανάλογο τρόπο σε κάθε τομέα.

 

Εμείς ως αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της κοινωνίας δίνουμε τον αγώνα μας,
για την Γη και την Ελευθερία.
Δεν εμπιστευόμαστε ούτε εναποθέτουμε τον αγώνα μας σε κανέναν.

Η EL DORADO ΦΕΥΓΕΙ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ, 

ΟΥΤΕ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ.

 

Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών  ”ΑΤΑΞΙΑ”