Α.Γρηγορόπουλος: μαθητής, ετών 15 ΝΕΚΡΟΣ από σφαίρα μπάτσου.
Ήταν ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ. Να τιμήσει την μνήμη του ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ.
Στις 6/12/2008 δολοφονείται εν ψυχρώ από τον αστυνομικό Ε.Κορκονέα ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Η δολοφονία αυτή έρχεται να προστεθεί στο πλήθος των υπόλοιπων κρατικών δολοφονιών σε ελλάδα και εξωτερικό. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τους Σταματίνα Κανελλοπούλου, Ιάκωβο Κουμή, Μιχάλη Καλτεζά, τον Berkin Elvan στην Τουρκία και τις δεκάδες δολοφονίες αφροαμερικανών στις πολιτείες της Αμερικής. Όλα τα παραπάνω είναι αδύνατον, να ληφθούν ως μεμονωμένα και άσχετα με την λειτουργία της κρατικής μηχανής περιστατικά. Αλλά πολύ παραπάνω, αποτελούν φυσικές προεκτάσεις της σύγχρονης κρατικής καταστολής σε κάθε γωνιά του κόσμου. Τα κράτη δολοφονούν νέους/ες, μαθητές/τριες, αγωνιζόμενους/ες, μετανάστες/ριες και οι δολοφονίες αυτές είναι ορατές στις προεκτάσεις της γενικότερης κρίσης και στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης.
Το ιδιαίτερο, όμως, της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι το εξεγερσιακό κλίμα που πυροδότησε. Αδιαμφισβήτητα , ο Δεκέμβρης του ’08 αποτελεί τομή στην ιστορία των σύγχρονων κινημάτων και εξεγέρσεων της χώρας μας και όχι μόνο. Νέοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές και άνθρωποι κάθε ηλικίας βγήκαν στους δρόμους, διαδήλωσαν δυναμικά, συγκρούστηκαν με τους μπάτσους, κατέλαβαν τις σχολές και τα σχολεία τους και προχώρησαν σε στοχευμένες επιθέσεις (τράπεζες, αλυσίδες πολυκαταστημάτων, αστυνομικά τμήματα κ.α.) Πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα είχαν τα νεότερα κομμάτια της κοινωνίας, οι μαθήτριες/ες συμμετέχοντας δυναμικά στις κινητοποιήσεις, οργανώνοντας δικές τους δράσεις και καταλαμβάνοντας τα σχολεία τους. Στο σύνολο τους, τα γεγονότα αποτέλεσαν μια αυθόρμητη εξέγερση της κοινωνίας που οργανώθηκε από τα κάτω και αμφισβήτησε στην πράξη την κρατική εξουσία και τους κάθε λογής προστάτες της. Απέδειξε πως ο δρόμος της κοινωνικής εξέγερσης και εναντίωσης είναι υπαρκτός.
Οκτώ χρόνια μετά δεν βλέπουμε τον Δεκέμβρη ως ένα επετειακό ραντεβού για εσωτερική κατανάλωση της αγωνιστικότητας μας αλλά κρατάμε ως παρακαταθήκη τα διδάγματα του, ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε οι ίδιοι στις δικές μας κοινωνικές αντιστάσεις και εξεγερσιακές ιστορίες. Μπορεί τις στιγμές του Δεκέμβρη του ΄08, να μην προλάβαμε να τις βιώσουμε οι ίδιοι από κοντά, παρολ’ αυτά έχουν αποτυπωθεί βαθιά μέσα στη συνείδησή μας. Κοιτάζοντας πίσω, λοιπόν, αναγνωρίζουμε το δικό μας ατομικό και συλλογικό χρέος, των τωρινών μαθητριών/ων, των νέων και των καταπιεσμένων να κάνουμε πράξη ότι δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί τότε. Να δομήσουμε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης που δεν θα αναγνωρίζει σύνορα, έθνη και φυλές, χωρίς κράτος, αφεντικά, διακρίσεις και ιεραρχίες. Έναν κόσμο αντάξιο της αναγκαιότητας της εποχής.
Για αυτό, η παρουσία μας στον δρόμο την Τρίτη 6/12, όπου και αν βρισκόμαστε είναι επιτακτική. Να αναδείξουμε τον δρόμο της αντίστασης και της αλληλεγγύης, τον μοναδικό δυνατό στη σύγχρονη κρατική – καπιταλιστική βαρβαρότητα, στήνοντας τις δικές μας εστίες αντίστασης τα δικά μας αναχώματα ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και καταστολή, ενάντια στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού στο σύνολο του.
Να κάνουμε πράξη τα οράματα του Δεκέμβρη του ’08 στο ΕΔΩ και στο ΤΩΡΑ κόντρα στην κρατική καταστολή, το κεφάλαιο και τα σκυλιά τους.
Η καταστολή δεν μας φοβίζει, η νεολαία πάντα θα ανθίζει
ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ Α.ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ
ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 6/12, 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
Αυτόνομο Σχήμα Μαθητών «Αταξία»
